Öndugis-höldr
Słownik staronordyjski - öndugis-höldr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "öndugis-höldr" (lub ǫndugis-hǫldr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- öndugis-höldr (ǫndugis-hǫldr)
- m. (Fas. ii. 261), and öndugis-maðr, m. (Fagrsk., Eg. 575, Mag. 3), the man sitting in the öndvegi opposed to the lord of the house, the king’s first man, Fagrsk. ch. 219, Fas. iii. 31; in Hom. (St.) ‘architriclinus’, John ii. 9, is rendered by öndvegis-maðr.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öndugis-höldr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫndugis-hǫldr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚾᛏᚢᚴᛁᛋ-ᚼᚢᛚᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- ch.
- chapter.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fagrsk.
- Fagrskinna. (K. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Mag.
- Magus Saga. (G. II.)