Öndugis-höldr

Słownik staronordyjski - öndugis-höldr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "öndugis-höldr" (lub ǫndugis-hǫldr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

öndugis-höldr (ǫndugis-hǫldr)
m. (Fas. ii. 261), and öndugis-maðr, m. (Fagrsk., Eg. 575, Mag. 3), the man sitting in the öndvegi opposed to the lord of the house, the king’s first man, Fagrsk. ch. 219, Fas. iii. 31; in Hom. (St.) ‘architriclinus’, John ii. 9, is rendered by öndvegis-maðr.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öndugis-höldr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫndugis-hǫldr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚾᛏᚢᚴᛁᛋ-ᚼᚢᛚᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

ch.
chapter.
m.
masculine.

Prac i autorów cytowanych:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fagrsk.
Fagrskinna. (K. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Mag.
Magus Saga. (G. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back