Ör-vænta
Słownik staronordyjski - ör-vænta
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-vænta" (lub ǫr-vænta)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo ör-vænta może oznaczać:ör-vænta
- ör-vænta (ǫr-vænta)
- t, to despair, with gen., Ísl. ii. 160, Fms. x. 219, 352: enskis ílls örvænti ek fyrir yðr, there is no wicked thing that may not be expected from you, Ísl. ii. 160, freq. in mod. usage.
- ör-vænta (ǫr-vænta)
- 2. reflex., Fms. vi. 410, Fb. iii. 391.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-vænta może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-vænta.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᚢᛅᚾᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- freq.
- frequent, frequently.
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- reflex.
- retlexive.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)