Útilegumanna-sögur

Znaczenie staronordyjskiego słowa "útilegumanna-sögur" (lub útilegumanna-sǫgur)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

útilegumanna-sögur (útilegumanna-sǫgur)

f. pl., see Maurer’s Volksagen 240, and Ísl. Þjóðs. ii. 160 sqq. The first traces of these legends, so peculiar to Icel., are those of the hidden valley Thorisdale, recorded in Grettla, peopled by a race half men half giants.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego útilegumanna-sögur może być bardziej dokładnie napisane jako útilegumanna-sǫgur.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛏᛁᛚᛁᚴᚢᛘᛅᚾᚾᛅ-ᛋᚢᚴᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich