1 heil-ræði
n. wholesome, wise counsel; ráð þú mér h. nokkur, segir Gunnarr, Nj. 85 (Gunnar to Njal); Gunnarr mælti til Njáls, heilræði em ek kominn at sækja at þér um eitt vanda-mál,—Makligr ertú þeirra, segir Njáll, ok réð honum ráðin, 71, Landn. 117, Sks. 548, Fb. ii. 52.