1 mildi
f. [Ulf. mildipa = σπλάγχνα, Phil. ii. 1], ‘mildness,’ mercy, grace; andi vizku ok mildi, 686 B. 13; með móðurligri mildi, Sks. 549, Fms. ii. 296; biðja at Guð gefi mér slíkt sem hans er m. til. ix. 249; en þó hann gefi mönnum heimleyfi af m. sinni. x. 343; örleika hans ok m., Fb. ii. 136; m. ok miskunn, Ó. H. 109; það var mesta Guðs mildi, it was God’s mercy; gjaf-m., liberality; hlátr-m., tár-m., being given to tears.
2 mildi
COMPDS: mildifullr, mildiverk.