1 mátu-ligr
adj. [máti], meet, fitting, Stj. 55, 97; meir en þér þykkir mátulegt, Fb. ii. 196; sveigja slíkt sem honum þótti mátulegt vera, Bs. i. 727; mátulegan (moderate) skatt, Fms. x. 113, v. l.; sá er þetta rúm var mátulegt, Fs. 5; ú-mátuliga, immensely, 383: fitting, of a suit, hann fór í serkinn ok var hann honum m., Fms. iii. 180; máttulegt beisl, Gd. 34: meet, due, það er honum mátuligt, it serves him right.