1 skríkja
1. u, f. [Engl. shrike], a shrieker; in the compd, sól-s., the shrike or butcher-bird, Eggert Itin. 582.
2 skríkja
2. a twittering, skríkjur: the name of a giantess, Edda (Gl.)
3 skríkja
2. t, [Engl. shriek], to twitter, of suppressed laughter; það skríkti í honum, hvað ertú að skríkja?