1 þermlask
að, [qs. þerflask, from þarfr, with m = f], to lack, miss, want; with gen., þá er maðr þermlask síns gripar, Grág. ii. 190; hluti þá er þat bú má þermlaz, 43 (þarnask, v. l.); láta e-n þ. handa ok fóta, Sighvat: with dat., allt mál þat er þermlask alþýðligu orðtaki, a phrase not in popular use, i. e. an obsolete phrase, Skálda 199: vvith acc., at engi hlutr þermliz þær báðar, Greg. 6.