n., mod. úr-ræði, [ráða ór e-u], an expedient; varð þat hans ó. (vrræði Cd.) at, … sagði hann órræðit eigi gott. Fb. iii. 448. 449; þat varð ó. Özurar, at …, Dropl. 25; þótti honum þurfa nökkurra órræða í at leita, Rd. 238; hér eru skjót órræði til, Fms. ii. 7; taka gott órræði, v. 272; hvert órræði (help) vilt þú veita mér, Nj. 31, Glúm. 352; hann hafði mörg órræði (many sources) til penninga, Bárð. 173.

COMPDS: órræðalauss, órræðaleysi.