1 bakki
a, m. [Engl. and Germ. bank]
2 bakki
1. a bank of a river, water, chasm, etc.; árbakki, sjávarbakki, marbakki, flæðarbakki, Gísl. 54; síkisbakki, gjárbakki; út eptir áinni ef Hákon stæði á bakkanum, Fms. vi. 282, ix. 405, Nj. 158, 224: Tempsar b., banks of the Thames, Fms. v. (in a verse).
3 bakki
2. an eminence, ridge, bank; gengu þeir á land ok kómu undir bakka einn, Dropl. 5; hann settist undir b. í hrísrunni, Bjarn. 15; cp. skotbakki, butts on which the target is placed; setja spán í bakka, to put up a target, Fms. ii. 271.
4 bakki
β. heavy clouds in the horizon.
5 bakki
3. [= bak], the back of a knife, sword, or the like, opp. to edge; blað skilr bakka ok egg, Jónas, Grett. 110 new Ed.
6 bakki
COMPDS: bakkafullr, bakkakólfr, bakkastokkar.