að, [Dan. kurre, of the whirr of birds of the grouse kind], to murmur, grumble; hvat sem ér Danir kurrit, Fms. xi. 246; kurraði þat hverr í sínum híbýlum, Sturl. iii. 127; vinnumenn ok þrælar kurruðu um þat, at …, Fms. i. 33; bændr kurruðu ílla, Orkn. 40; kurruðu bændr mjök, Fms. vi. 191; hví sitja bændr eigi niðr ok hlýða eyrendi, en kurra eigi svá, Fb. ii. 393.