1 virði-ligr
adj. worthy, worshipful; v. herra N.M., gracious lord, the title of a king, Gþl. 130, Bs. i. 755, Stj. 2.
2 virði-ligr
2. venerable; hann spyrr þenna inn virðiliga mann, hverr hann sé, Fms. x. 245; fríðr sýnum mikill ok inn virðiligsti, stately, imposing, 380.
3 virði-ligr
3. of things, fine, splendid; bústað góðan ok virðiligan, Eg. 197; göra virðuliga kirkju, Ld. 334; virdulig veizla, Fms. ii. 16, 103, xi. 4; virðiligt boð, 11; erfi gott ok virðiligt, 18; með góðum gjöfum ok virðiligum, 4; inn virðiligsti gripr, Eg. 180.