1 fyrnska
u, f., prop. age; slitin, fúinn af f., worn, rotten from age, Stj. 366: decay, Grág. ii. 268: at fyrnsku. from olden times, N. G. L. i. 45; í fyrnskunni, in days of yore, Str. 1:—a law term = fyrnd, skal þar eigi f. fyrir ganga, N. G. L. i. 249:—old lore, witchcraft, Fb. i. 231, Fs. 131. fyrnsku-háttr, m. old fashion, Fms. xi. 430.