1 gísla
að, to give as hostage, Edda 15, Fms. ix. 447, N. G. L. i. 103; menn höfðu gíslat Knúti konungi sonu sína, Hkr. ii. 385; hann hafði verit gíslaðr (taken as hostage) af Skota-konungi, Orkn. 418 old Ed.; gilstir = gíslaðir, N. G. L. i. 103; gísla sér land, to take possession of the land as a hostage, Fagrsk. 158.