1 hrá-skinn
n. ‘raw-skin:’—but used (it is hard to say why) in the sense of a shelter, refuge; höfðu þeir hráskinn hjá feðrum sínum (v. l. hald ok traust), Fbr. 8; Guð, drottinn er minn styrkr ok stuðning, ok mitt ráskinn ok frjálsari, Stj. 51. hráskinns-leikr, m. a kind of game, ‘hide and seek (?),’ Bárð. 174.