1 hrörna (hrǫrna)
að, to fall into decay, of buildings or the like, K. Þ. K. 54, Fms. iii. 147, xi. 311, Eb. 6 new Ed.; heimr hrörnar, Hom.; þótt landit hrörni, Landn. 168, v. l.: to wither, tré hrörnar, Sks. 144, 665 6 A. ii. 11; hrörnar blóm, Eluc.; hrörnar þöll, Hm. 49; eigi losnuðu hans tennr né hrörnuðu, Stj. 348.
2 hrörna (hrǫrna)
2. to become infirm, worn out by age; önd vár hrörnar, Stj. 332; mér gömlum karli, hrörnanda á hverjum degi, Sks. 730; mannsaldrar vóru þá meiri en nú, ok hrörnuðu menn seinna, Mag. 89.