1 hí-býli
n. pl., usually spelt thus or even híbíli (esp. in Cd. B. of Sks. 75, 96, 127 new Ed.); hýbýli, Fms. vii. 148, Fb. i. 254, ii. 238, 314, iii. 404; [the hí- answers to Germ. hei- in heirath; Ulf. heiv- in heivafrauja = a house-lady; A. S. hiwa; Engl. hive (in bee-hive); cp. O. H. G. hiwian and Hel. hiwa = a wife]:—a homestead, home; hús eru þrjú í hvers manns híbýlum, Grág. i. 459, ii. 196, 371; heima at híbýlum sínum, Js. 78; þar í hans híbýlum, Eg. 156, 194; ef þér eru hér kunnig híbýli, 236; í annarra manna híbýlum, Nj. 52; ganga um híbýli, to walk again, Landn. 107: allit., hús ok híbýli, house and home, Sks. 454: nú er par híbýlum á leið snúit, ok fara þeir til hvílu, Fb. iii. 404; þar vóru híbýli heldr dauflig eptir, Eb. 100 new Ed.
2 hí-býli
COMPDS: híbýlabót, híbýlabragr, híbýlabrestr, híbýlaháttr, híbýlaprúðr.