1 hús-karl
m. a house-carle, man-servant, opp. to húsbóndi, a master; Halli var huskarl undir Felli, Sturl. i. 55; hanu kvaddi húskarla sína með sér, Nj. 18; var skipat verkum með húskörlum, Ld. 58, Grág. i. 435, 456, Gísl. 21, Eg. 4, 52, 565, Bs. i. 645, passim; but in mod. usage vinnumaðr.
2 hús-karl
II. the king’s men, his body-guard, Sks. 249 B; allir þeir menn er handgengnir eru konungi þá eru húskarlar hans, þeir konungs-menn … þá hafa þeir auknafn með húskarla-nafni at þeir heita hirðmenn, 272; enn eru þeir húskarlar konungs er heita gestir, 249, 257, 259, 261; görðusk sumir hirðmenn hans en sumir gestir, sumir húskarlar, Fms. viii. 24.
3 hús-karl
COMPDS: húskarlahvöt, húskarlalið.