1 losna
að, to get loose, get free, Vsp. 50, Edda 41, Eg. 233, 298; þá réttusk fingrnir ok losnuðu (loosened the grasp) af meðal-kaflanum, Grett. 154.
2 losna
2. metaph., tók nú bardaginn at losna, the ranks began to get loose, in battle, Sturl. iii. 66; tekr lið hans heldr at losna, Al. 141: losna í sundr, to dissolve, break up, split asunder, Fms. viii. 290, ix. 374, Stj. 580, Hom. 83: to get free, 623. 22: sem þau koma á miðja ána losna fætr undir konunni, i. e. she slipped (cp. lauss á fótum), Bs. ii. 175: to part, leave a place, þætti mér bezt at losna þaðan eigi fyrr en …, Fins, ii. 5; losna brott, id., Fb. ii. 194; áðr þeir losni ór héraði, Ld. 276; fannsk þat á hvers orðum at nauðigr losnaði, Eb. 280.
3 losna
II. reflex. losnask, to get loose, Grett. 135 A.