1 mann-raun
f. a trial; í hverri m. ok þraut, Clem. 45; Dróttinn tók á sik allar mannraunir, all human trials, 623. 19:—trial, danger, jafn hinum fremstu í öllum mannraunum, perils, dangerous tasks, Eg. 21, Bs. i. 638; koma í mannraunir, perils, Al. 61; þú þorir lítt í nánd at koma þegar er nokkur er m. í, Fær. 30; röskr í öllum mannraunum, Fs. 3, 120:—experience, lítillar skynsemdar ætli þér mik ok enga mannraun kunna, Fms. vi. 53:—trial, adversity, þá, or hann misti Ljóts sonar síns, var þat þó mannraun en þetta engi, Þorst. Síðu H. 174.