1 vin-mál
and vin-mæli, n. friendly words, greetings; Egill þakkaði konungi gjafar ok vinmæli, Eg. 312, Ó. H. 133 (vinmál, Fb. ii. 255, l. c.); hneigjask fyrir mínum vinmælum eðr ógnar-orðum, Fms. vii. 104; með fégjöfum ok vinmælum, i. 53; bar Karl fram vinmæli þeirra Leifs ok Gilla, Fær. 211; sendi hann þú menn austr á fund Haralds konungs með vinmálum, Orkn. 122; senda menn með vinmálum (vinmælum, v. l.) ok presentum, Stj. 503.