1 þekki-ligr
adj. [Dan. tækkelig], handsome, lovely, pleasant (Germ. anmuthig), Haustl.; þýðr ok þ., Bs. i. 76; göfugligr maðr ok þ. ok þó ógurligr, Ó. H. 23; manns-höfuð bjart ok þekkiligt, Fms. i. 228; með þekkiligu yfirbragði, x. 232; var líkit bjart ok þekkiligt, xi. 281; eigi þ., ill-favoured, vi. 143; ú-þekkiligr, id.