1 glíkja
and líkja, ð and t, to make like; Clemens glíkði atferð sína eptir Petro postula, Clem. 39; glíkir sik gömlum karli, Stj. 475: to imitate, with acc., a Latinism, Hom. 57; g. eptir, to imitate; er öllum sé gott eptir at glíkja, Bs. i. 140; þat skyldi eptir öðru líkja er goðin ætti rammari, Fms. v. 319; hinna höfðingja dæmi, er betra er eptir at líkja, vii. 296, Magn. 504; kölluðusk þat allt líkja eptir biskupi, Sturl. ii. 12, (likea, Bs. i. 500, l. c.); líkja alla sína dóma eptir Guðligum daemum, Sks. 599.
2 glíkja
II. reflex. to belike, resemble; mun ek glíkjask foglum þeim er …, 623. 53; nú glíkðusk menn Guði, Greg. 21; líkjask í ætt e-s, Ld. 24; at þú skyldir nú meir líkjask í ætt Haralds ens Hárfagra um skaplyndi en Rana Mjónef móður-föður þínum eðr Nereið jarli enum Gamla, Ó. H. 31; Haraldr líktisk í móður-ætt sína, Fas. (Hb.) i. 356; nú líkisk barn þat honum, N. G. L. i. 30; at líkjask þeim, Sks. 18, Magn. 466.