1 persóna
u, f., persóni, a, m., H. E. i. 468, [Lat. persona], a person. of the Divinity, Stj. 19; þessar persónur blessi Guð at hæðum (in reading the banns); manns-p., kvenn-p.: gramm., Skálda 180, 185, 186.
2 persóna
2. a parson: einnar persónu verð (the wages of one parson) … hann valdi ok hinar vísustu persónur af prestum sínum, at prédika kross, Bs. i. 699; klerka eðr kirkjulegar persónur, H. E. i. 501; prestar ok persónar (sic), priests and parsons, 468. persónu-lauss, adj. without a parson; kirkja persónulaus eða prestlaus, H. E. i. 258, N. G. L. i. 455.