1 systkin
n. pl., sounded syskin and spelt thus, Edda i. 56, Landn. 149, Fms. vi. 398, Grág. i. 232, N. G. L. i. 151; [Dan. sösken]:—collect. a brother and sister, brothers and sisters; öll syskin sín, þau systkin, systkin sín, passim; telja frá systkinum tveim, N. G. L. i. 147.
2 systkin
COMPDS: systkinabörn, systkinadætr, systkinasynir.