1 eldask
d, [aldr], to grow old; eldisk árgalinn nú, Fms. vi. 251; er þá tók mjök at eldask, viii. 108; hann tekr nú at eldask (MS. öldask) mjök, xi. 51; ek finn at ek eldumk, en þverr kraptrinn, Orkn. 464; þeir hrymask eigi né eldask, Rb. 346.
2 eldask
β. part. eldr, old, worn by age; Gísli kvaðsk eldr vera mjök frá úfriði, Sturl. iii. 10: equivocal is the phrase, eldir at ráðum ok at þrotum komnir (in the dream of king Sverrir), Fms. viii. 108, cp. Orkn. ch. 34.
3 eldask
γ. impers. in the phrase, nótt (acc.) eldir, the night grows old (cp. elding); þá er nótt eldir, Fas. i. 147.