1 pynding
f. extortion, tyranny; álögur ok pyndingar Haralds konungs, Fms. vi. 192: hafa slíkar pyndingar (extortions) af honum, xi. 253; ok höfðu engar pyndingar á mönnum, iv. 84; láta engra pyndinga við þurfa, vii. 304: pyndingar ok kúgan, Ó. H. 61; konungr fann þat, at Þorfinnr var mikin skapstærri ok kunni verr pynding þessi, 98; krafir ok pyndingar, K. Á. 220, Bs. i. 702.
2 pynding
2. mod. torture, torment.