1 vers
n. [Lat. versus], a verse; ástráð Catonis, þat er hann réð syni sínum í versum, Skálda (Thorodd) 164; klausur eða vers, 174: of Latin composition, les fyrir oss þat er þú hefir diktað—Hann las þar af vers er hann hafði gört til Frú Abbadísar á Stað—Legg af héðan af versagörð, sagði erki-biskup, ok studera heldr í kirkjunnar lögum, Bs. i. 799, 800; kenna sönglist ok versgörð, 239; höfuð-staf þésins rit ek hvergi nema í vers-upphafi, Skálda 168. In mod. usage ‘vers’ is said of the ‘verses’ of hymns, but else ‘vísa’ or ‘erindi’ (eyrendi), Máriu-vers = Ave Maria, Bs. i. 352.
2 vers
COMPDS: versabók, versagraðall, versagörð.