1 virðing
f. a valuation, taxing; ef eigi er rétt at virðingu farit, Grág. i. 189; kveðja búa til skiptinga eða virðinga, ii. 342; þau þrjú hundruð er hón átti þar í, eptir góðra manna virðingu, Dipl. iv. 16; at lögligri virðingu, Nj. 103.
2 virðing
II. metaph. worship, reputation, honour; konungr hét at auka virðing þeirra, Eg. 33, Fms. i. 20; göra e-m þá virðing, to do that honour to one, v. 309; vér skulum halda Páska-dag með allri virðing, K. Á. 154; með mikilli virðing, with great respect, 178; með allri sæmd ok virðing, Bs. i. 123.
3 virðing
2. opinion, esteem; at minni virðing, to my mind, opinion, Fms. vii. 261; í öllum löndum er sú virðing á, at …, Bs. i. 131; var þat ok v. manna, at …, Ó. H. 232.
4 virðing
3. plur. rank; völd, léni makt’ ok virðingar, Hallgr.
5 virðing
COMPDS: virðingarfé, virðingarför, virðingargjarn, virðingarheimboð, virðingarhlutr, virðingarkona, virðingarlauss, virðingarmaðr, virðingamikill, virðingarmunr, virðingarráð, virðingarvænligr, virðingarvænn.