1 víl-sinni
n. a ‘walk of misery,’ distress; v. ok nauð, Barl. 60; vás ok vílsinni, 63; vílsinni ok erfiði, 132; í vílsinni við sjálfan sik, in self-inflicted misery, Þiðr. 176; vinna vílsinn, to toil, Gísl. (in a verse); vílsinnis spá, a dismal prophecy, Gkv. 2. 3.