1 far-rek
n. shipwreck, in a metaph. sense; þat hafði Þórði orðit til farreks, at hestar hans báðir vóru í brottu, i. e. Th. was wrecked, in that he had lost both his ponies, Ísl. ii. 318; skulu vér frændr þínir veita þér styrk til þess at þú komir aldri síðan í slíkt f., in such a strait, Fms. iv. 270.