1 HLEYPA
t, [causal of hlaupa], to make one leap, make one rush or burst forth, to start or put into motion, Fms. vi. 145; þeir skáru böndin ok hleyptu á braut fólki því öllu, Ó. H. 168; Önundr hleypti njósnarmönnum á land upp, to put them ashore, Fb. ii. 280; hleypti (pulled, made sink) hann annarri brúninni ofan á kinnina, Eg. 305; h. brúnum, to knit the brows; h. hurð í lás, to shut a door, Fms. ix. 364; var hleypt fyrir hliðit stórum járnhurðum, i. 104.
2 HLEYPA
2. to make to escape, emit, of anything confined or compressed, e. g. hleypa vindi ór belg, to force air out of a bellows; h. vindi ór segli, to shake the wind out of the sail; h. fé, sauðum, kúm ór kvíum, to turn out sheep, cows; h. til ánna, to put the rams to the ewes: medic., hleypa vatni, vág, blóði, to emit matter out of a sore, etc.; hann hleypir út vatni miklu ór sullinum, Vápn. 17; h. ór e-m auganu, to poke the eye out, Fs. 98: to lead a stream of water or the like, þeir hleyptu saman fleirum vötnum, Fms. iv. 359; h. ánni í farveg, Fb. ii. 280; landsfólkit var á fjöllum uppi ok hleypti ofan (rolled) stóru grjóti, Al. 92; h. skriðu á e-n, an avalanche, Fs. 194.
3 HLEYPA
3. special phrases; h. upp dómum, a law phrase, to break up a court by violence, Landn. 89, Hrafn. 18, Fb. 61, Eb. 48, 58, Lv. 31; h. berki af trjám, to cut the bark off the trees, Hkr. ii. 220; h. heimdraganum, to throw off sloth, take heart, Fms. vii. 121: naut. to run before a gale, þeir hleyptu upp á Mýrar, Barðaströnd; h. akkerum, to cast anchor, Fms. xi. 439; h. stjóra, id.: h. hesti, or absol., to gallop, ride swiftly; hesti hleypti ok hjörvi brá, Rm. 34; Hrungnir varð reiðr ok hleypir eptir honum, Óðinn hleypti svá mikit, at …, Edda 57, Nj. 59, 82, 107, Fms. ix. 364.
4 HLEYPA
4. hleypa mjólk, to curdle milk; hann hleypti helming innar hvítu mjólkr, Od. ix. 246.