1 sól-hvarf
n. the ‘sun’s turn,’ solstice; s. á vetr, s. á sumar, Rb. 90, 454, 456: in popular usage in plur. sól-hvörf, fyrir sólhvörf, Grág. i. 420, ii. 306; nú liðr fram at sólhvörfum, Grett. 162 new Ed.; sólhvarfa-hringr, the ‘sun’s turn-ring,’ the tropic, Rb. 472.