1 svip-ligr
adj. unstable; sviplig sæla, Al. 115: sightly, ekki sýndisk henni konan sviplig, Ld. 328: sudden, s. atburðr, a sudden accident; hljóp fram piltr einn heldr svipligr, suddenly (prob. an error for ú-svipligr, ill looking, ill-favoured, Cod. Ub.), Grett. 93 new Ed.; konungr varð svipligr við þenna atburð, Fas. iii. 610; íll-svipligr, ill-looking, Fb. i. 260.