1 traustr
adj. trusty, sure, firm, strong, safe; þeir höfðu skjöldu traustari enn Kvenir, Eg. 59; kvóðu silki-bandit vera nökkuru traustara enn líkindi þætti á fyrir digrleiks sakir … fjöturinn var sléttr ok blautr sem silki-ræma, en svá traustr ok sterkr sem nú skaltú heyra, Edda 19, 20; hvárt af osti eru gör akkeri vár, eðr reynask þau nökkuru traustari, Fms. vi. 253, traust brynja, Gd.; hlífar traustar, Edda (Ht.); so also Icel. say, íssinn er traustr, the ice is safe; ó-traustr, unsafe.
2 traustr
2. metaph., traustr til vápns ok harðfengi, Fs. 13; þeir hétu honum traustri fylgð, Orkn. 258; eigi berjumk ek ef ek fæ eigi traustara her., Fms. vi. 25; var eigi traust at hann næmi eigi galdr, it was not free from it, Bárð. 164; vera e-m traustr, to prove true to one, Ó. H. (in a verse).