1 þjóð-land
n. [A. S. þeodland], an empire; keisari er æztr konunga, þar næst er konungr sá er ræðr fyrir þjóðlandi, … ei má þá kalla þjóðkonunga er skatt-konungar eru, Edda 93; ertú þá meiri konungr enn þinn faðir, ef þú ræðr tveimr þjóðlöndum (i. e. Norway and Denmark), Fms. i. 88, Rb. 340; Knútr inn ríki tók skatt ok skuld af þeim þjóðlöndum er auðgust vóru á Norðrlöndum, Ó. H. 130.