1 kveld-riða
u, f. an ‘evening-rider,’ night-hag, witch, riding on wolves in the twilight, Hkv. Hjörv. 15, Hallfred, Lex. Poët.; Þorbjörn stefndi Geirríði um þat at hón væri k., Eb. 46; hón var fjölkunnig, ok hin mesta k., Fas. iii. 650; kveldriðu stóð, the ‘ogress-steed’ = the wolves, Hallfr.