1 mann-dráp
n. murder, slaughter, Hom. 86: esp. in plur. slaughter in a fight, Fs. 9, 135, Edda 40, Fms. iii. 11, vi. 421, Hkr. i. 290, Stj. 621.
                        2 mann-dráp
COMPDS: manndrápalaust, manndrápsmaðr, manndrápssök, manndrápsveðr, manndrápsþing.