1 undir-standa
stóð, [a word borrowed from the Engl. or Low Germ.], to understand; undirstóð engi tungu þeirra, Ann. 1337; skilja eðr u. Látínu, Stj.: ek undirstend, sagði Jón (John the Fleming), Bs. i. 801, passim in mod. usage, Vídal.: to perceive, Bret. 4, Stj. 201, H. E. i. 422, Th. 76; en er þeir undirstóðu hans íhugan, Fb. ii. 667; en þó at hann undirstæði at hans ofsi væri lægðr, Edda (pref.)