1 við-fang
n. ‘wood-stores,’ whence gener. stores; mundi eigi út leitað viðfanga ef gnógt væri inni, Nj. 115; en er þat þrýtr þá mun íllt til viðfanga, Fms. viii. 349. viðfanga-laust, n. adj. without provisions, Fms. ii. 118.
2 við-fang
II. [við prep.] dealing with; verri (vestr, harðr) viðfangs, Finnb. 292, Nj. 32, Fms. vii. 20.