Hvat-vetna
Fornnordisk Ordbok - hvat-vetna
Betydelsen av det fornnordiska ordet "hvat-vetna"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
Fornnordiskt ord hvat-vetna kan betyda:hvat-vetna
- hvat-vetna
- hvat-vitna, pron. used as subst. (hvetvetna is a false form), in old MSS. often spelt hótvitna, Hm. 47, Am. 67, 95, Skm. 28, Niðrst. 6, FmS. xi. 36, 68, 78, 122; [from hvat and vetna, q. v.]:—anything whatever; vex þér hvatvetna í augu, Nj. 53; h. íllt, FmS. vi. 283; þér látið honum h. hlýða, Eg. 71; hann kvaðsk h. mundu til vinna, FS. 59; eigi eru búar skyldir at bera um hvatvetna, Grág. i. 167; h. var upp brotið, FmS. vi. 381; hvatvetna þar nokkvat es, GrEg. 12; Guð leysir hótvetna, Niðrst. 6; fyr hótvetna fram, above all, FmS. xi. 68.
- hvat-vetna
- II. dat. hví-vetna, to anything whatever, cuivis; ræntu þar hvívetna. Orkn. 294; var Hrafn fyrir þeim í hvívetna, Ísl. ii. 208; hvívetna (hvívitni MS.) er illt er, Hom. 35; miklu er sjá framarr at hvívetna, FmS. vii. 148; görr í hvívitna hornungr bróður sins, i. 255; fyrir h. fram, above all, xi. 28.
- hvat-vetna
- III. gen. hvers-vetna, of anything whatever, cujusvis; hann kann til hversvetna ráð, Nj. 67; ok sýnir sik svá vera hversvetna Dróttinn, GrEg. 4; fyrir hversvetna sakir, FaS. i. 188, FmS. xi. 104.
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚼᚢᛅᛏ-ᚢᛁᛏᚾᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Förkortningar som används:
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pron.
- pronoun.
- q. v.
- quod vide.
- S.
- Saga.
- subst.
- substantive.
- v.
- vide.
- dat.
- dative.
- l.
- line.
- gen.
- genitive.
Verk & författare citerade:
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Niðrst.
- Niðrstigningar Saga. (F. III.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Skm.
- Skírnis-mál. (A. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)