Raufa

Fornnordisk Ordbok - raufa

Betydelsen av det fornnordiska ordet "raufa"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

Fornnordiskt ord raufa kan betyda:raufa

raufa
1. að, to break up, open, rip up; raufa til bagga, FmS. vi. 379; raufa alla vagna þá er Serkir hafa átt, Al. 112; Þorgeirr hleypr upp á húsit ok rýfr, ok þar sem húsit raufask, Fbr.: the phrase, raufa seyð, to break up the fire; raufa þeir seyðinn ok var ekki soðit, Edda 45; þann seyði raufar þú þar, at betr væri at eigi ryki, Ld. 208.
raufa
2. to pierce; raufa brjóst e-m. to cut the breast open, Hkv. 1. 40; skjöldr hans var raufaðr viða, his shield was riddled, Al. 147; grjóti barðr eða skeytum raufaðr, Stj. 300; þú skalt þá eigi með örum raufa né sverði slá, 660.
raufa
2. að, [A. S. reâfian; Engl. be-reave; Germ. rauben], to rob, spoil, different from the preceding; Vindr lögðusk á valinn ok raufuðu, ok flettu menn bæði vápnum ok klæðum, FmS. xi. 380.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚱᛅᚢᚠᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar

Förkortningar som används:

l.
line.
m.
masculine.
v.
vide.
A. S.
Anglo-Saxon.
Engl.
English.
Germ.
German.
gl.
glossary.
S.
Saga.

Verk & författare citerade:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Hkv.
Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Se alla verk som citeras i ordboken

Back