Svarfa
Fornnordisk Ordbok - svarfa
Betydelsen av det fornnordiska ordet "svarfa"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
Fornnordiskt ord svarfa kan betyda:svarfa
- svarfa
- að, [Engl. to swerve], to sweep, of filings, thence gener. to upset, by sweeping, overturning; Þorgils svarfaði taflinu ok lét í punginn, Th. upset the chess, Sturl. iii. 123.
- svarfa
- 2. to swerve; ok svarfaði (= svarfaðisk?) léinn upp eptir síðunni, Hkr. iii. 390.
- svarfa
- II. reflex. to swerve, turn aside, to be turned upside down; taflit svarfaðisk, Fms. vii. 219; svörfuðusk skíðin utanborðs, 31; þeir ætluðu fyrst at svarfask mundi hafa aptr hurðin, Grett.; svarfaðisk ok sópaðisk allt út í sjóvar-djúpit, Stj. 287; höfðu fötin svarfask af honum ofan á gólfit, Grett. 170; þótt áðr hefði nokkut um svarfast (svarfat Ed.), Fms. xi. 97; svarfask um, to cause a great tumult, make havoc, 40.
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᛋᚢᛅᚱᚠᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Förkortningar som används:
- Engl.
- English.
- gener.
- generally.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- reflex.
- retlexive.
Verk & författare citerade:
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Th.
- Theophilus. (F. III.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)