1 al-vara
u, f. [appears neither in Engl. nor Germ.; Dan. alvor].
2 al-vara
1. seriousness, earnestness; Gunnarr segir sér þat alvöru, Nj. 49, þorst. Stang. 50; áhyggjusamliga ok með mikilli a., with much earnestness, Fms. i. 141; taka e-t fyrir a., to take it in earnest, x. 77; vissa ek eigi at þér var a. við at taka, that you were in earnest, Band. 3.
3 al-vara
2. affection = alúð (not used at present in that sense); hverigir lögðu fulla alvöru til annarra, Bs. i. 288; elskulig a. til e-s, hearty love, Fms. iii. 63; með alvöru ok blíðu, 144; er öll hans a. (inclination) til Ólafs konungs, vi. 32.
4 al-vara
COMPDS: alvöruliga, alvöruligr, alvörusamligr.