1 tóm-látr
adj. slow, slovenly; Sköfnungr er t. en þú óðlátr, Korm. 80; eigi vóru þér nú tómlátir Íslendingar, Fms. vii. 35; Þórir var inn tómlátasti, Fas. ii. 414; var hans saknað … þeir kváðu öngan skaða vera um svá tómlátan mann, Fs. 69; mjök fúsum manni þykkir flýtirinn jafnvel t. vera, Stj. 172.