Já

Oldnordisk ordbogsopslag

Definitioner

1 já

ð, part. jáð, to say yes, assent, consent, Lat. aio, with dat.; eptir sem honum þótti biskup sér jáð hafa, Fms. ix. 378; frekara en þeir jáðu, 52; hann jáði því, Finnb. 224; ok hann jár (pres.) honum at halda, Bs. i. 281; þann kost er mér var jáð, Fms. vi. 160; gengu allir bændr undir Þorgils, ok jáðu honum (confessed him) til yfirmanns, Sturl. iii. 270: with prep., já e-u undan sér, to yield up, Bs. i. 281; já e-u upp, to yield up, Fms. vi. 194; alla þá hluti sem nú eru upp jáðir, H. E. i. 398.

Runeindskrift

ᛁᛅ

Mulig runeindskrift i yngre futhark

Anvendte forkortelser

Almindelige forkortelser

A. S.: Anglo-Saxon.
adv: adverb.
adv.: adverb.
bisk: bishop.
ch: chapter.
Cod.: Codex.
Dan: Danish.
Dan.: Danish.
dat.: dative.
Engl: English.
Engl.: English.
esp: especially.
esp.: especially.
f.: feminine.
Germ: German.
Germ.: German.
gl: glossary.
gl.: glossary.
l.: Linnæus.
Lat: Latin.
Lat.: Latin.
m.: masculine.
n.: neuter.
North. E.: Northern English.
O. H. G.: Old High German.
p.: page.
part: participle.
part.: participle.
pl.: plural.
pres.: present.
qs.: quasi.
S.: South, Southern.
sing: singular.
subj.: subjunctive.
subst: substantive, substantival, substantivally.
subst.: substantive, substantival, substantivally.
Swed: Swedish.
Swed.: Swedish.
Ulf.: Ulfilas.
v.: vide, verb.

Værker & Forfattere

Band.: Banda-manna Saga. (D. II.)
Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)
D. N.: Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
Finnb.: Finnboga Saga. (D. V.)
Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)
H. E.: Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
K. Á.: Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)
Nj.: Njála. (D. II.)
O. H. L.: Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

Vis alle kilder

Já

Já