1 dreyra
ð, to bleed, ooze (of blood from a slight wound), always absol. or neut.; þótti mér dreyra ór hlutunum, Ld. 126; ok dreyrði ór hlutunum, Fb. i. 67; eigi dreyrði ór hvirflinum, Fms. ii. 272; hann reist í lófa sér krossmark svá at dreyrði, so that blood flowed, v. 185; ný-dreyrt blóð, new-bled blood, Þiðr. 199.