1 klæða
d, to clothe; klæða sik, to dress oneself, Nj. 171; klæða nökðan, kalna, Hom., O. H. L. 22; afklæddi hann sik (he put off) sínum kyrtli, Stj. 466; í óttu fyrir dag stóð hann upp ok klæddi sik, Edda 28.
2 klæða
II. reflex. to dress oneself, to rise in the morning; afklæðask, to undress, Fms. x. 16; klæðask pells-klæðum, Ó. H. 31; mál mun vera upp at standa ok klæðask, Edda 30; hvern dag er þeir hara klæðsk, 25; en í dagan stóð Ýmir upp ok klæddisk, 35; Snorri stóð upp ok bað menn klæðask, ok er þeir vóru klæddir, Eb. 188: en síðan klæðisk hann ok húskarlar hans ok fór ofan til vatns, Ó. H. 62; síðan stóðu þeir upp ok klæddusk, Ld. 44.
3 klæða
III. part. klæddr, clad, dressed; á morgun er þú ert klæddr, Fs. 110; svart-klæddr, clad in black; hvít-k., clad in white; rauð-k.; þunn-k., thinly clad; al-klæddr, quite dressed; spari-k., in one’s ‘spared’ clothes, i. e. in one’s best clothes.