1 land-varða
u, f. a tax to be paid by fishermen to the landlord or the king as liegelord; hverr maðr er á haf réri, skyldi gjalda konungi landvörðu, hvaðan sem færi, en þat eru fimm fiskar, Ó. H. 227 (Fms. x. 399); at svá greiði skiparar allir …, svá at hvárki skaði tíundina, konungs-skreið né landvörður né leiðangrs-gerðir né nokkurar aðrar skyldir, N. G. L. ii. 475, Boldt 89, 143, cp. N. G. L. i. 257, § 2.