1 bæna
d, to pray, entreat one; bændi hann til at hann skyldi, Fms. x. 387; prestr sá er bændr er. requested, K. Þ. K. 8, 40; því ætla ek at senda hann til keisarans sem hann bændi (asíed) sjálfr, Post. 645. 98, cp. Acts xxv. 25; grát-bæna, to pray ‘greeting,’ i. e. with tears.
2 bæna
β. bæna sik, (in mod. use) to cover the face with the hands in prayer.